Wietrzne Skagway i gorączka złota

Rano dopływamy do Skagway. Miasto założone w 1897 roku,Prawa miejskie miasto otrzymało w 1900 rok.
W czerwcu 1887 Skookum Jim i Tlingit z Dyea przyprowadzają na teren doliny rzeki Skaqua (nazwaną później z jęz. ang. White Pass) kapitana Williama Moore'a – członka kanadyjskiej grupy badawczej Ogilvie. W październiku Moore rozpoczyna pracę na tym terenie, nazywając go Mooresville.
Skookum Jim - odkrywca złota w Klondike
17 sierpnia 1896 Skookum Jim, George Carmack oraz Dawson Charlie odkryli złoto w okolicach Bonanza Creek – dopływie rzeki Klondike, około 600 mil od Skagway. 14 lipca 1897 Moore otwiera szlak tuż przed przybyciem statków wycieczkowych Excelsior i Portland, płynących do San Francisco i Seattle z tzw. Toną złota. Dzięki temu rozpoczęła się ogólnie znana Gorączka złota nad Klondike.
W 1900 roku w mieście został przeprowadzony spis ludności, który zarejestrował liczbę 3117 mieszkańców. 28 czerwca Skagway stało się pierwszym zarejestrowanym miastem na Alasce, w wyniku głosów uprawnionych właścicieli nieruchomości w mieście. W wyborach wygrali sympatycy otrzymania praw miejskich przez Skagway w stosunku 246 do 60 głosów. Dzięki tym wyborom Skagway wyprzedziło otrzymaniem praw miejskich obecna stolicę Alaski – Juneau.
Dziś przejedziemy sie pociągiem White Pass Yukon do granicy z Kanada a później spacerujemy po tym niewielkim klimatycznym miasteczku







White Pass and Yukon Route – kanadyjska i amerykańska kolej wąskotorowa klasy III o szerokości 3 stóp (914 mm) łącząca port Skagway na Alasce z Whitehorse, stolicą Jukonu. Jest to system izolowany, nie ma bezpośredniego połączenia z żadną inną linią kolejową. Sprzęt, towary i pasażerowie są przewożeni statkiem przez port Skagway oraz drogą lądową przez kilka przystanków na jego trasie.



Budowa linii kolejowej rozpoczęła się w 1898 roku podczas gorączki złota w Klondike jako sposób na dotarcie do pól złota. Po ukończeniu w 1900 roku stała się główną trasą prowadzącą w głąb Jukonu, wypierając szlak Chilkoot i inne trasy. Trasa funkcjonowała do 1982 roku, a w 1988 roku została częściowo przywrócona jako zabytkowa kolej.



Linia narodziła się w czasie gorączki złota w Klondike w 1897 roku. Najpopularniejszą trasą, jaką pokonywali poszukiwacze złota na pola złota w Dawson City, była zdradliwa trasa z portu w Skagway lub Dyea na Alasce przez góry do granicy kanadyjsko-amerykańskiej na szczycie przełęczy Chilkoot lub White Pass. Tam poszukiwacze nie byli wpuszczani przez władze kanadyjskie, chyba że mieli wystarczającą ilość sprzętu na zimę, zwykle jedną tonę zapasów. Wymagało to zazwyczaj kilku przejazdów przez przełęcze. Istniała potrzeba lepszego transportu niż konie juczne używane przez Białą Przełęcz lub przewóz ludzi przez Przełęcz Chilkoo

Zdjęcia (104)

Komentarze (1)